गजल

जसै तिम्रो मुटू भित्र, यो मनको बास भयो,
अचम्मै भो जिन्दगीमा उमंगको रास भयो ।

हिजो भोगाई दुखेपछि उजाड भा’थ्यो रहर,
बहार बोकी आइछौ क्यारे मधु–मास भयो ।

अर्थहिनछ भन्थे जीवन खुदै उहिले हरपल,
तर तिम्रै साथले अचेल, जीवन खास भयो ।

ममताले सिचाई गर्दै, रेख देख गर्‍यौ र पो,
जिते मैले दुनियालाई सफलता दास भयो ।।

Labels: गजल